Fütürist Resim Anlayışın Özellikleri

Fütürist resimler, resmedilen konunun “an”ını, plastik durgunluğunu değil, bir durumdan bir başka duruma geçişini bilimselleştirecek.

Onun için Fütürist’ler, çokluk hareketli konular seçiyorlardı: Dan­sözler, balolar, karnaval sahneleri, fırtınalı denizler, fabrika, motor, son hızla yürüyen otomobil, uçak gi­bi mekanik araçlar, hep değişen, baş döndürücü bir tempo içinde hamle eden, dönen, boşluk içinde yer değiştiren temalar.

---

Fütürizm, hareketi ifade için, o güne kadar uygulanmayan bir teknik kullanıyordu.

Kübizm de obje’yi -eşyayı parçalamıştı, ama statik, hareketsiz so­nuçlara varmak amacı ile parçalamıştı.

Kübizm’in eşyayı parçalayışı, örneğin bir bardağı, bir şişeyi, yada bir insan yüzünü bütün plânları içinde- önünü, yanlarını, hattâ arkasını- göstermek amacını güden bir parçalayış idi. Kübizm eşyanın ağırlığını sembo­lize etmek istiyordu.

Fütürizm’in eşyayı parçalayışı, konfeti pulları­nı andırır küçücük bölümlere bölüşü eşyanın, yada insan, makinelerin bir andan bir başka âna geçişini göstermek içindi.

Pek çabuk hareketlenen bir insan, yada bir cisim, varlık çizgilerini hava içinde eritir ve gözlerimiz onun yapısını fark edemez.

Pek çabuk hareketlenen cisim parçalanmış moleküller halinde­dir sanki.

Bu bilimsel gerçek Fütürist’lerin tekniği­ni etkilendirmişti.

Pek çabuk ileriye doğru hareketle­nen bir lokomotifin gövdesi, tekerlekleri, çıkardığı duman hayal gibi belirir.

Çılgın bir tempo ile raks eden, fır dönen dansözlerin vücut ve bacak hareketle­ri boşluk içinde arabeskler çizer.

Fütüristler bu belirtileri, bu hareketleri, bu ara­beskleri resmettiler.

Getirdikleri bu yenilik, özellikle İtalya’da, Marinetti ve arkadaşlarının kovaladıkları amaca vardı: Gerçekçi gelenekle bağlı İtalyan sanat dünyasında kıpırdanma belirdi.

Yeni, dünya çapın­da bir akımın öncüsü olmak kıvancı ile İtalya ressam­ları kendilerini daha atılgan, daha ileri sanat şekil­lerine vermeye başladılar.

1914-18 dünya savaşı ile Fütürizm hızını yitirmiş bulundu. Fütürizmin hızını kaybetmesi, kurucusu Marinetti’yi prensiplerinden vazgeçirmemişti. Bir ara Mussolini, Fütürizmle ilgilenmişti.

Onun dinamik prensipleri, kurmak istediği yarının İtalya’sı havası ile barışabilirdi.

Ama sonraları Faşizm, doğrudan doğruya gerçekçi, İtalyan milletinin kahramanlık duygularını kamçılayan bir sanatı savunmaya başladı.

Fütürizm, soyut, ancak aydınlara seslenebilen bir sanat akımı idi.