Üç boyutlu nesneleri iki boyutlu yüzey üzerine betimleme amacıyla nesnelerin üzerindeki kabarıklık ve girintileri, iç bükey-dış bükey yüzeyleri resmetme tekniği ve bu teknik kullanılarak oluşturulmuş resimsel yüzeye modle denir.
Modle her türden malzeme ve resim tekniği ile yapılabilir.
Modern sanat öncesi Batı resminin temel tekniklerinden biridir.
Çizgisel desenden farklı olarak tonal desende derinlik hissi ön plandadır.
Ton; bir rengin koyuluk ve açıklık derecesidir.
Işığın düştüğü alanda formun yapısı, dokusu ve rengi ayırt edilebilirken, karanlıkta bırakılan alanlar geri çekilerek derinlik hissi yaratılır.
Işığın oranına ve kaynağına bağlı olarak yayılan görüntüler nesnenin doğasını, rengini ve biçimini yansıtır. Işık kaynağı önemli hâle gelir.
Temel ışık, cisimlerin üzerine düşen, aydınlığı ve gölgeyi oluşturan ışıktır. Kadraja dâhil edilen alandaki farklı parçalar da bu temel ışıktan sağlanan ışıkla aydınlanır.
Gölge ışığın azalmasıdır.
Leonardo defterlerindeki notlarda ışığın ve gölgenin kaynaklarını belirtirken, cisimleri aydınlatan ışıkları;
- Atmosferden dağılan ışık, doğrudan ışık (pencere, kapı veya bir açıklıktan vuran ışık),
- Gölgelenmiş cisim ve üzerine düşen ışık (bez, kâğıt gibi yarı saydam cisimlerden vuran ışık) olarak sınıflandırmıştır.
Işığın yaklaşıp, gölgenin uzaklaşmasıyla ya da tam tersi gölgenin yaklaşıp, ışığın uzaklaşmasıyla derinlik hissi oluşur.
Beyaz kâğıt üzerinde ışığın ve gölgenin buluştuğu alan, kontrast etki yapıp vurguyu sağlar.
Renkli fon kartonu üzerine çizilen tonal desende ışıklı alanlar için kâğıdın orta tonu üzerine beyaz tebeşirle müdahale edilerek hem vurgu yapılmış olur hem de biçimin yapısına dair fikir verilebilir