Fransa’da 1905’e doğan, fovizmin hareketinin önce, uluslararası anla­tımcılık akımının estetik anlayışına bağlandığı görülür.

Van Gogh’un renkçiliğini Toulouse-Lautrec’in ve Montmartreli desen­cilerin anlatımcılık öncesi tutumlarıyla birleştirdiği için, fovizm hare­ketinin kökeni oldukça karmaşık­tır.

Başlangıçta, “fovlar” (Marquet, Vlaminck, Van Dongen, Rouault) Matisss’in etkisiyle, bağdaşık bir topluluk oluşturdular; ama bu genç ressamlardan yalnızca Rouault, öm­rünün sonuna kadar “fov” estetiği­nin savunucularından biri olarak kaldı ve zamanla gerçek bir anlatım­cı oldu.

Görülmemiş bir ustalıkla, bol boya kullanarak ve şiddetli renklerden yararlanarak yaptığı resimlerinde, toplumdaki haksızlık­lara başkaldırışını dile getirdi.